Dyrektor szkoły SAWICKI LLB
Radca prawny (Warszawa)
Solicitor (Sydney)
Oferujemy profesjonalne szkolenia, na których nauczysz się znacznie więcej:
Deed i słownikowy chaos
Deed to dla polskiego porządku prawnego pojęcie obce. Prawdopodobnie dlatego angielsko-polskie słowniki zupełnie sobie z nim nie radzą. Najczęściej proponowane tłumaczenia to akt prawny lub dokument. Trudno znaleźć logiczne uzasadnienie dla pierwszej z tych propozycji, zaś ogólnikowość drugiej odbiera jej w praktyce przymiot użyteczności.
To nie akt notarialny!
Deed oznacza czynność prawną w formie pisemnej o najwyższym stopniu sformalizowania dostępnym w systemach common law. W tym sensie, w hierarchii czynności prawnych, jest odpowiednikiem polskiego aktu notarialnego. Deed aktem notarialnym jednak nie jest ponieważ sporządzany jest bez udziału notariusza. Rolę notariusza po części przejmuje sąd, który deed rejestruje, zatrzymuje oryginał oraz wydaje odpisy.
Wymogi formalne
Deed wymaga zachowania określonych wymogów formalnych. Wśród nich użycia słowa deed na początku dokumentu oraz tradycyjnej końcowej formuły:
- signed, sealed and delivered
(podpisany, opatrzony pieczęcią i dostarczony).
Współcześnie w większości jurysdykcji lakowy odcisk pieczęci nie jest już wymagany. Przyjmuje się, że na końcu dokumentu wystarczające są podpisy osób dokonujących czynności prawnej w tej formie. Wymagają one jednak poświadczenia przez świadków.
W jakiej formie zawarto umowę?
Nowoczesnym rozwiązaniem dla wskazania w umowie formy w jakiej jest ona zawierana jest umieszczenie tuż przed podpisami końcowych klauzul o następującej treści:
- signed as a deed - co oznacza, że umowa została zawarta w tej szczególnej formie kwalifikowanej, lub
- signed as an agreement - co oznacza, że umowa została zawarta w zwykłej formie pisemnej.
Praktykujący prawnicy powinni dobrze znać i rozumieć takie niuanse. Mamy ich cały pakiet. Możesz je wszystkie opanować na kursie TCS (Terminology & Communication Skills).